Ik heb daar een mooie foto van laten maken, zie hiernaast. Marieke was natuurlijk wel blij mij te zien, maar ze was eigenlijk te beroerd om echt van het moment te genieten. Ze had continue de neiging tot braken en had erge hoofdpijn. Daarnaast deed natuurlijk haar buikwond ook zeer.
Volgens de artsen slaat de nier al goed aan, want de creatinine waarde was al behoorlijk gedaald (dat is goed) en ze produceerde al urine. Het ziet er dus goed uit, al voelt Marieke dat nog even anders.
Na een half uurtje heb ik me weer terug laten rijden naar mijn eigen afdeling, A4 kamer 30. Mijn ouders waren ook net op bezoek gekomen bij Marieke dus die zijn meteen maar achter mijn bed aan gelopen, zo hoefden ze de weg niet te zoeken. AZM is een heel groot ziekenhuis en voor mensen van 81 en 82 is het dan lastig daar wegwijs te geraken.
Uiteraard kwam mijn lieve vrouw Anita 's middags ook weer langs, samen met mijn zwager Frans en mijn neefje Bart. Fijn om je naasten om je heen te hebben op dit soort momenten.
's avonds nog even de wedstrijd Chelsea tegen Benfica gekeken op TV en toen gaan slapen. Nog steeds mijn bed niet uit geweest, daarvoor was de pijn nog te erg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten