Mijn eerste APK goed doorgekomen

Vorige week maandag moest ik voor de eerste "jaarcontrole" (in dit geval een goede drie maanden na de operatie) naar het ziekenhuis in Maastricht. Deze controle komt jaarlijks terug, vandaar dat ik het mijn APK noem. De zondag ervoor moest ik daartoe 24 uur mijn urine opvangen in een "urinecontainer". Omdat daar maar 3 liter in gaat had ik om een extra container gevraagd, ik ben nogal een zeikerd. Maandag met de trein naar Maastricht, met mijn rugzak met 3,6 liter urine :-).

Naast het inleveren van de urine, die o.a. onderzocht wordt op eventuele aanwezigheid van eiwitten en waaruit men de klaringswaarde van de nier kan afleiden, moest ik drie buisjes bloed afgeven en werd mijn bloeddruk gecontroleerd. Dat bloed wordt ook onderzocht op diverse aspecten, zoals o.a. bloedsuikerspiegel, aanwezigheid van virussen, kreatininewaarde, chorestorol etc. De bloeddruk was uitstekend (120/70).

Tot slot van de controles en het afsluitende gesprek ontving ik uit handen van de nurse practitioner (Philip) namens de Nierstichting een mooi zilveren speldje. De Nierstichting geeft dit speldje aan alle donoren die bij leven een nier hebben gedoneerd (zie foto). Het speldje stelt een vogel (Feniks) voor in combinatie met een hartje. Volgens de erbij gevoegde toelichting staat de Feniks symbool voor het herrijzen uit de as (een tweede leven voor de ontvanger van de nier) en het hartje voor de dankbaarheid van en verbondenheid met de ontvanger van de nier. Ik vind het een mooi gebaar en een mooi speldje.

Na deze medische controles heb ik ook nog een prettig gesprek gehad met de medisch maatschappelijk werker. Die wilde gewoon weten hoe het mij en mijn zus ging en hij helpt bij het declareren van de onkostenvergoedingen waar ik aanspraak op kan maken als donor (vooral reis- en verblijfskosten van Anita).

Afgelopen vrijdag belde Philip van het AZM met de uitslagen van de urine- en bloedonderzoeken. Om een lang verhaal kort te maken, alles was in orde. Kreatininewaarde was 109. Na de operatie was die 125, dus die is gezakt en nu op een goed niveau voor iemand die gedoneerd heeft. Gezonde personen met twee nieren hebben een waarde tussen de 70 en 90, maar voor een donor is een waarde van 109 prima. Bloedsuikerspiegel van 4,9 is ook goed (mag max 7 zijn). Chorestorol was ook goed.
Kortom, de eerste APK goed doorstaan en ik kan er weer een jaartje tegen. Eigenlijk maar negen maanden, want de jaarcontrole dient jaarlijks plaats te vinden rond de donatiedatum, dus in mijn geval jaarlijks begin april.

Wat betreft werk en sporten, ik ben al weer een paar weken meer uren aan het werken. Vorige week al weer 30 uur en de planning is om komende week naar 35 uur te gaan en de week erna 40 uur. Dat gaat de goede kant op, al merk ik wel dat ik na 6-7 uur werken (incl reizen) nog steeds meer vermoeid ben dan voor de operatie. Maar het gaat wel steeds beter. Een aantal dagen per week ga ik bij thuiskomst nog even een uurtje op bed of op de bank liggen om een dutje te doen. Blijkbaar heb ik dat dus nodig. Vooral tegen het einde van de week.

Sinds twee weken ben ik weer begonnen met de spinning/RPM lessen te volgen (2x per week) en doe ik weer gewoon voluit mee. En dat gaat goed. Ik merk dat mijn conditie hierdoor ook iedere week weer beter wordt. Als het weer nu nog mee wil werken kan ik ook weer wat vaker buiten fietsen. Ik ben afgelopen week ook voor het eerst weer eens gaan cardiofitnessen en merk dat de last van mijn buikspieren hierdoor merkbaar afneemt. Het gaat dus echt de goede kant op en daar ben ik wel blij mee!

Met Marieke gaat ook alles goed. Enige minpuntje is dat ze last heeft van wat bijverschijnselen van de medicatie (o.a. vocht ophoping in haar voeten). Daarnaast heeft ze sinds haar laatste ziekenhuisopname (i.v.m. infectie) last van haaruitval. Alle mogelijke oorzaken hiervan heeft ze meegemaakt (lange narcose, zware operatie, virusinfectie, hoge koorts), dus het is moeilijk vast te stellen waar het precies van komt. Samen met een dermatoloog wordt nu bekeken wat hieraan te doen is. Erg vervelend voor haar en hopelijk vinden ze snel een oplossing hiervoor. Het goede nieuws is dat haar nier het erg goed doet (gelukkig).

Ik denk dat dit voorlopig mijn laatste blogbericht is, want er zal de komende tijd niet veel nieuws te melden zijn. Mocht dat wel zo zijn, dan zie je het wel, mits je af en toe op het blog kijkt :-). Ik wil iedereen, die de afgelopen maanden mijn blog gelezen en gevolgd heeft, bedanken voor de belangstelling en positieve reacties. Ik hoop dat jullie er ook iets van opgestoken hebben en nu meer weten over (het belang van) nierdonatie bij leven. Als er mensen zijn die er nog meer over willen weten, dan kun je mij daar altijd voor benaderen. Voor nu wens ik iedereen een hele fijne zomervakantie en veel gezondheid! Zelf ga ik de komende maanden beginnen met de trainingen die ertoe moeten leiden dat ik volgend voorjaar weer lekker in de bergen kan fietsen zoals vorig jaar in de Pyreneën (zie foto). Ik kijk er nu al naar uit!

Col d'Aubisque, juni 2011