Maandag (14 mei) heb ik een half uurtje in de tuin in het zonnetje op de Tacx zitten fietsen (zie foto), terwijl mijn dochter (Tanja) naast me zat te studeren. Dat ging wonderbaarlijk goed, het fietsen bedoel ik dan :-0. Het gevaar is dat je dan overmoedig wordt, want voor mijn gevoel had ik nog wel langer gekund en ik had ook het gevoel dat ik diezelfde avond nog wel een half uurtje kon fietsen. Gelukkig heb ik dat laatste niet gedaan, want die avond merkte ik wel dat ik vermoeid was en ik had wat last van hoofdpijn. Gek dat zo'n lichte inspanning direct effect heeft op mijn gestel.
Die middag ook nog even bij de bedrijfsarts op bezoek geweest. Zij hamerde er vooral op om niet te snel te veel te willen gaan doen, omdat het pas 6 weken geleden is dat ik geopereerd ben en alleen de ingeknipte c.q. doorgeknipte buikspieren al zes weken nodig hebben gehad om weer aan elkaar te groeien. Ook de narcose kan nog voor problemen zorgen op het gebied van concentratie. Als je teveel doet en een terugslag krijgt is dat voor de werkgever (en klanten) niet fijn, maar vooral ook voor jezelf is dat dan een teleurstelling en mentale tegenslag. Vandaar haar advies vooral langzaam op te bouwen en goed naar mijn eigen lichaam te luisteren. Dat doe ik dan dus maar.
 |
| relaxt in de trein |
Dinsdag (15 mei) ben ik voor het eerst weer een keer naar een van onze kantoren geweest. Ik had op kantoor Amersfoort afgesproken, omdat dit het makkelijkst te bereiken is met het openbaar vervoer. Anita heeft me om 9.10 uur even afgezet bij het station in Eindhoven waar ik de trein van 9.17 had. Vanaf station Eindhoven was ik in 1uur 31 minuten op station Amersfoort Schothorst, 5 minuten lopen van ons kantoor. Het reizen met de trein is op dit moment een stuk prettiger en minder vermoeiend voor mij dan met de auto, zeker nu ik 1e klas kan reizen. In Amersfoort werd ik aan het station opgehaald door Suzanne, onze divisiesecretaresse. Dat was wel fijn want op dat moment was het gaan regenen en hagelen (nogmaals bedankt Suzanne!).
Na een gesprek van een uur met mijn manager en aansluitend de lunch met een aantal collega's ben ik door Berry bij het station afgezet en weer met de trein naar huis gegaan. Om 14.45 uur was ik weer thuis en ben ik direct een uur op bed gaan liggen. 's Avonds voelde ik vooral mijn buikspieren (van het vele zitten) en had ik een lichte hoofdpijn. Het was dus wel een inspannende dag geweest, maar zeer zeker de moeite waard. Het gaf een goed gevoel om weer op kantoor te zijn, collega's te spreken en er weer een beetje "bij te horen".
We hebben een werkhervattingsplan gemaakt waarin ik zelf vooral in de lead ben om aan te geven wat wel en wat nog niet kan. Ik begin volgende week en de week erna met 2 uurtjes per dag wat te werken van huis uit. Daarna voer ik dat langzaam wat op en wil ik over 3 - 4 weken weer mijn eerste klantafspraak hebben. Ik zal zoveel mogelijk per trein reizen en van huis uit werken. Ik hoop begin juli weer 100% aan de slag te zijn, maar alles hangt af van hoe snel mijn conditie herstelt en de last van mijn (gehechte) buikspieren afneemt. Dat moet ik van week tot week bekijken. Liever een week later zonder terugval, dan een week te vroeg met terugval.
Vanmorgen heb ik "even" anderhalf uur mijn eigen administratie een beetje opgeruimd, maar dat resulteerde in pijnlijke buikspieren (van het zitten aan mijn bureau) en uiteindelijk ook weer hoofdpijn. Blijkbaar was ik nog niet voldoende hersteld van gisteren en was het toch meer inspannend dan ik vooraf ingeschat had. Na de lunch dus weer naar bed en een dikke anderhalf uur geslapen.
Ik ga wel iedere dag een beetje vooruit, maar, zoals al eerder aangegeven, gaat het wel langzaam. Na elke inspanning is er een lichamelijke reactie en is er rust nodig. Gelukkig kan ik dagelijks op TV naar de Giro d'Italia kijken, dus ik wat dat betreft hoef ik me niet te vervelen ;-).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten